|
Doel en resultaten |
Voor vrijwel alle leerlingen was het doel: de school verlaten met een diploma, steevast getuigschrift geheten.
Waar niets of niemand 100% scoort, was dat ook niet zo op "de Prins Bernhard". Maar gelukkig hebben velen de weg of strijd om goede cijfers, met of tegen zichzelf, de leraren of andere faktoren, gewonnen. Zij zijn geslaagd!
Om zover te komen, moesten (als de drempel van het toelatingsexamen succesvol was genomen) tussentijds goede rapporten worden behaald. Aanvankelijk was er vier keer per schooljaar een beoordeling. Twee keer een tussenrapport met letteraanduidingen en twee keer een cijferrapport. Vanaf het schooljaar 1964-1965 kwam er een derde letterrapport bij voor de eerste t/m vierde klassen. De vijfde klassen kregen een derde cijferrapport. In het jaar 1968-1969 kregen de eerste klassen drie cijfer- en twee letterrapporten. Dat was het gevolg van de ingevoerde Mammoetwet. In dat eerste jaar moest worden beoordeeld, wie MAVO of HAVO/VWO geschikt was. De "PB" had gekozen voor het systeem om met Kerst te kunnen verplaatsen en dus moest er voor Kerst een cijferrapport zijn, op grond waarvan geselecteerd werd. Er werden daarvoor centrale proefwerken afgenomen, die op twee niveau's werden gecijferd. Later werd voor een ander systeem gekozen. Twijfelgevallen werden toen geplaatst in een HAVO/VWO-klas en wie met Kerst onvoldoende resultaten had, werd na Kerst naar MAVO-niveau gezet. In het jaar 1969-1970 kregen ook de tweede klassen drie cijferrapporten en daarna werd dat ook in de overige klassen ingevoerd. Het aantal letterrapporten verminderde wel.
Voor wie de 5-jarige opleiding wilde afronden, was er 'het' eindexamen.
Om (zeker) te weten dat je over was gegaan /geslaagd was, moest je op een bepaalde dag, op een bepaald uur naar school komen. Verzamelen voor de hoofdingang. Daar werden dan (alfabetisch) namen afgeroepen. Wie werd genoemd, moest naar binnen en wist dan al: blijven zitten/gezakt. Vervolgens werden leerlingen met taken/herexamens afgeroepen. Wie zijn/haar naam niet hoorde noemen kon juichen. Die was over of geslaagd.
Onderstaand afbeeldingen van al wat met 'doel en resultaat' van doen had.
| IJmuider Courant 1959. |
 |
 |
|
Zwoegen! Met arendsogen vóór je en hier zelfs ook achter je! Zo te zien in 4B van 1963-1964. (foto J.H.Bierling) |
|
|
|
IJmuider Courant: 1962. |
|
Om het toelatingsexamen te zien: klik hier voor bestand in .pdf. |
|
Ook het toelatingsexamen van 1966 is te zien. Hier klikken. |
Het zal
duidelijk zijn; het doel was hier een klasgenoot een mep geven.
Het resultaat is niet op de (toen nog) gevoelige film vastgelegd.
Klas 5B2 in 1965-1966
(foto Piet Kamstra)
 |
|
V.l.n.r.: achter Leo Schaap, Jan Oosterveen, Kees Peters (aan slag), Piet Kamstra. Ervoor: Reinier Rijke (half), Henk van Oosten, Ton Kalkman en voor Bert Verhoog. |
 |
| De letters stonden voor: goed, voldoende, zwak en onvoldoende. |
 |
| Met Dick is het toch allemaal nog goed gekomen als A-kanter! |
 |
| Meneer Langhout zag het helemaal verkeerd gaan met Hendrien... Bijna helemaal verkeerd, want er stonden toch echt 2 g's op! |
 Ze zijn er nog! De rapporten van "Marnix", via "Prins Bernhard", tot "Ichthus"... |
 |
In de 14 schooljaargangen die op deze site worden weergegeven, is de naam van de school een aantal keren veranderd. Het uiterlijk van de rapporten echter nauwelijks! |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Schoolrapporten zijn -in alle tijden en op alle scholen- een
weergave in cijfers van studieresultaten der leerlingen.
In de begintijd van de "Prins Bernhard" was sprake van uitmuntend tot slecht in de beoordeling. Er werd een verplicht aantal vakken gedoceerd, dat tenminste 15 bedroeg. In een aantal vakken werd alleen in de onderbouw (klassen 1 t/m 3) lesgegeven. Met de invoering van de "Mammoetwet", kon een keuzepakket worden samengesteld. Het aantal (examen)vakken bedroeg voortaan minimaal 6. Schoolrapporten geven de "GTST" van leerlingen weer. Dat is privacy, dus de cijfers bij de namen ziet men hier niet meer!
|
 |
| Een kleur per klasse... | Hoewel al College, stond er nog HBS op de rapporten t/m 1970-1971. | 1971-1972: overgangsjaar! Gebruik van 'PB' en Ichthus door elkaar... |
Maar om voorbeelden van rapport, getuigschrift en eindlijst te hebben, toch wat cijfers...(met toestemming):
 |
 |
| Getuigschriften werde de eerste jaren nog geschreven. |
 |
 |
| Met het doel over te gaan naar de HAVO, lukte het deze leerling om met meer dan toegestane onvoldoendes toch over te gaan en dus zijn getuigschrift 3-jarige HBS te krijgen! |
 |
 |
 |
| Een duidelijke "B-kandidaat", | die het fraai afmaakte! |
 |
 |
| De eindlijst van een "A-kanter". | En die van een "PBC-ster" met een Ichthus-status. |
"De laatste loodjes...."
| En wie tenminste 5 jaar (al dan niet) zijn best had gedaan, mocht examen doen. Dat bestond uit een mondeling gedeelte en een (landelijk) schriftelijk gedeelte. Tijdens examendagen "leed" en leefde de rest van de scholieren aardig mee! Stilte tot in de wijde omtrek, nerveuze leraren hier en daar, het wás wat! Dan de spanning van het wachten op de uitslag! Dat duurde wel enige tijd. En nee, er was geen klachtenlijn, geen internet of teletekst om antwoorden na te kijken, of wat dan ook. Er was hier en daar telefoon, maar het was vooral de post, die nieuwstijdingen bracht. * En de schriftelijke examenopgaven kwamen in zwaar verzegelde enveloppen, met instructies buitenop! (en er was dus iemand die zo'n enveloppe gevraagd heeft) |
 |
 |
 |
 |
|
|
En zie hoe in 7 jaar tijd onderwerpen veranderd zijn. |
|
  |
 |
|
De literatuurlijst met afbeeldingen en de examenopgaven HBS-B 1964
kunnen worden bekeken.
|
De
examenopgaven HBS-B van 1971 (met bijbehorende roosters) kunnen op ware grootte worden bekeken.
|
Tot de invoering van de Mammoetwet waren de behaalde examencijfers zo goed als bepalend voor zakken of slagen. Resultaten van proefwerken e.d. eerder in het schooljaar behaald, wogen hooguit voor afronding van cijfers naar boven of beneden. Iemand met matige of slechte rapporten, die een goed examen deed, kon dus slagen (en andersom). "Mammoet" heeft balans gebracht in hetgeen op jaarbasis werd gepresteerd. Daarmee deed 'de berekening tot cijfers achter de komma' haar intrede. In de 14 schooljaren die op deze site worden weergegeven, zijn niet alleen waarden en normen fiks aan verandering onderhevig geweest, maar is ook de grote ommezwaai van het schoolstelsel doorgemaakt.
En eindresultaten, felbegeerd!
|
|
 |
 |
| Diploma HBS-A, Prins Bernhard HBS. | Diploma HBS-B 1966, Prins Bernhard HBS. |
 |
 |
| Diploma HBS-B 1968, Prins Bernhard HBS. | Diploma HBS-A 1970, Prins Bernhard College. |
 |
|
| Diploma HBS-B 1971, Prins Bernhard College. | Diploma HBS-A 1972, Ichthus College. |
En dat mocht in de krant! Dat men het bij de krant niet altijd zo nauw nam (neemt), moge bekend zijn. De conclusie trekken dat het (na fusies van christelijke scholen) ook qua geloof op een hoop gegooid kon worden en het dus wel het "Pius Bernhard College" zou zijn geworden, is onjuist, maar wel komisch!
 |
 |
 |
| IJmuider Courant 1967 | Dagblad Kennemerland 1971 | "wijs" |
Geslaagd? Feestvieren! En
uiten dat je blij bent van al dat geneuzel in de boeken verlost te zijn...
Er zijn andere manieren, maar deze was wel erg leuk!
|
|
Voor ná de schooljaren:
|
|
|
Wie slaagde voor de volledige HBS-opleiding kreeg een "halve" bijbel, naar keuze in een (gedoceerde) taal... |
 |
 |
| Werd de herinneringstekst eerst nog per exemplaar gecalligrafeerd, | werden ze alras van een fraai standaardblad voorzien. |
 |
 |
| Geen volledige opleiding: geen volledig Nieuw Testament... | Wie de school verliet (na de 3e of hogere klas), kreeg van de directeur nog wel "een stichtelijk woordje" mee, danwel nagestuurd... |
|
|
|
Lag het aan de uit te reiken aantallen, de keuze van de taal, of aan het budget voor dat jaar? Wie het nog weet, mag het zeggen. Feit is, dat Onno een hele bijbel kreeg! |
|
|
 |
 |
| Wie koos voor Duits, kreeg ook een "halve" bijbel... | En ook al was het al een aantal jaren "Prins Bernhard College", de herinneringsblaadjes waren nog altijd die van de "Prins Bernhard HBS". |
*
| En met
dit plaatje werden die fraaie inlegvellen gedrukt! (ware grootte 10,7 x 4,2 cm) Met dank aan oud-leraar A. Roosendaal. |
 |
| Leraar Frans J.C. van Schaik zorgde er -in latere jaren- voor, dat leerlingen ook nog een cadeautje kregen van de Franse Ambassade!
|
 |
